THC to jeden z najpopularniejszych kannabinoidów, którego sława owiana jest nadal wątpliwą reputacją. Wiele nieścisłości wokół THC spowodowanych jest niewiedzą i strachem. W tym artykule rozwiewamy wszelkie wątpliwości na temat...
THC to jeden z najpopularniejszych kannabinoidów, którego sława owiana jest nadal wątpliwą reputacją. Wiele nieścisłości wokół THC spowodowanych jest niewiedzą i strachem. W tym artykule rozwiewamy wszelkie wątpliwości na temat tego, czym jest THC i jak działa.
THC (tetrahydrokannabinol) to organiczny związek chemiczny z grupy kannabinoidów, izomer kannabidiolu nazwie
(–)-trans-Δ9-tetrahydrokannabinol. A prościej - główna substancja odurzająca pochodzenia konopnego.
Podczas gdy wielu z nas uważa, że THC znajduje się w konopiach indyjskich, rośliny te faktycznie zawierają kwas tetrahydrokanabinolowy (THCa). THCa staje się THC podczas procesu dekarboksylacji, do którego dochodzi poprzez podgrzewanie.
Historia THC zaczyna się w 1964 roku, kiedy to za sprawą Mechoulama THC zostało wyizolowane i poddane syntezie z haszyszu libańskiego, co dało początek pozostałym badaniom nad konopiami, w wyniku których doszło do odkrycia wielu innych kannabinoidów.
Stężenie THC w głównej mierze uwarunkowane jest odmianą rośliny, sposobem jej uprawy, stosowanymi nawozami, a także wieloma innymi czynnikami. Dlatego właśnie koncentracja tej substancji w konopi oscylować może w granicach od 0,2 do 0,5% w przypadku konopi przemysłowych, do nawet 20% w specjalistycznie uprawianych odmianach indoor.
Tetrahydrokannabinol stymuluje komórki w mózgu, doprowadzając do uwolnienia dopaminy, czego częstym efektem może być uczucie euforii. Wpływa on również na hipokamp, który jako część mózgu odpowiada za tworzenie się nowych wspomnień i pamięć. THC może zmieniać sposób postrzegania i myślenia. Jego efekty trwają średnio około dwóch godzin, a odczuć je można około 10-30 minut po spożyciu, w zależności od metody przyjmowania.
Z chemicznego punktu widzenia, THC i CBD są niemal identyczne. To izomery strukturalne, których skład chemiczny jest identyczny i zapisuje się go takim samym wzorem. Różnica kryje się jednak w układzie atomów – oba związki mają budowę cykliczną, składającą się z pierścieni. W CBD otwarty pierścień łączy się z grupą hydroksylową i alkilową, THC posiada zamknięty pierścień z grupą estrową. Wydawać się to może mało istotnym szczegółem, na który zwrócą uwagę jedynie fanatycy chemii, jednak właśnie ta niewielka różnica wpływa na skrajne oddziaływanie fizjologiczne tych związków. Wchodzą one bowiem w zupełnie inne reakcje z różnymi receptorami układu endokanabinodowego w ludzkim organizmie.
THC odpowiada za wywoływanie silnej euforii mózgowej, podczas gdy CBD nie powoduje żadnych efektów odurzających. Wynika to głównie z tego, że THC aktywuje receptory CB1 w naszym mózgu, podczas gdy CBD nie. Dodatkowo CBD jest kannabinoidem blokującym efekty psychoaktywne wywołane tetrahydrokannabinolem.
Zarówno tetrahydrokannabinol, jak i kannabidiol charakteryzują się szerokim wachlarzem właściwości prozdrowotnych.
Najprostszym sposobem, jakim można sprawdzić długość utrzymywania się THC w organizmie, jest badanie wymazu śliny. Metoda ta skuteczna jest jednak wyłącznie przez około 40 godzin od momentu konsumpcji. THC w ślinie utrzymuje się bowiem najkrócej.
Innym sposobem może być pomiar stężenia substancji w krwi. Testy na obecność THC we krwi są przeprowadzane bardzo rzadko – zazwyczaj w nagłych wypadkach, takich jak wypadki drogowe. Pozwalają one lepiej ocenić, czy badana osoba jest w danym momencie pod wpływem. W przypadku okazjonalnych konsumentów, THC może się utrzymywać w granicach od 2 do 3 dni. Jednak w przypadku osób regularnie zażywających THC, czas ten może się wydłużyć nawet do 2 tygodni.
Jeśli chodzi o utrzymywanie się THC w moczu, to nie można jednoznacznie określić, jak długo substancja ta będzie się utrzymywać, ponieważ tempo metabolizmu THC jest różne dla każdego człowieka. Jednakże przeciętnie zawartość THC w moczu prezentuje się następująco:
Co ciekawe do badania na obecność THC wykorzystywane są również włosy, a dokładnie jeden. Tyle właśnie potrzeba, by wykryć obecność THC w organizmie. Zwykle pobierana jest próbka o średnicy ok 0,5cm z okolicy potylicy. Przyjmując, że średni wzrost włosa to 1 cm miesięcznie, włos o długości 10 cm będzie dawał informację o spożyciu marihuany w ciągu ostatnich 10 miesięcy.
Jeśli zainteresował Cię temat wpływu kannabinoidów na organizm, sprawdź nasze artykuły
Jak długo działa CBD? oraz Jak szybko działa CBD?
Oprócz swoich prozdrowotnych właściwości THC znane jest ze skutków ubocznych, jakie związane są z zażywania tej substancji. THC może m.in. wywoływać halucynacje, zmieniać myślenie i powodować urojenia. Efekty te trwają średnio około dwóch godzin po spożyciu. Upośledzenie psychomotoryczne może jednak nadal utrzymywać się po ustąpieniu działania psychoaktywnego Mówiąc najprościej, THC działa poprzez wiązanie się z receptorami kannabinoidowymi skoncentrowanymi w mózgu i ośrodkowym układzie nerwowym, powodując odurzenie.
Istnieje bardzo mało konkretnych dowodów potwierdzających teorie związane ze skutkami długoterminowego przyjmowania THC. Nieustannie prowadzone są badania, które coraz częściej prowadzą do niejednoznacznych wyników. Zazwyczaj jednak są one przeprowadzane pod kątem występowania skutków takich jak:
Istnieje pewnego rodzaju związek pomiędzy częstym spożywaniem wysokich dawek THC a zmianami anatomicznymi w układzie nerwowym zwanym ciałem modzelowatym, które łączy dwie półkule mózgowe. Osoby, które regularnie stosują znaczne ilości THC mogą wykazywać różnice w mikrostrukturze ciała modzelowatego w porównaniu z okazjonalnymi konsumentami i tymi, którzy nigdy nie spożywali konopi.
W opublikowanym w 2013 roku badaniu, wykazano, że THC może upośledzać funkcje pamięci. Nie jest jednak jasne, czy skutek ten może trwać dłużej niż czas działania THC na organizm. W długoterminowej perspektywie upośledzenie te wydaje się szczególnie prawdopodobne i może również utrzymywać się po abstynencji, jeśli regularne i intensywne stosowanie szczepów konopi o wysokiej zawartości Δ9-THC rozpocznie się we wczesnym wieku.
Istnieje faktyczna korelacja pomiędzy wystąpieniem pewnych stanów psychozowych i paranoi, a długotrwałym przyjmowaniem THC. Odnosi się to jednak tylko do osób, które przejawiają naturalne skłonności do wystąpienia takich schorzeń jak depresja i schizofrenia. Oznacza to, że omawiana substancja nie powoduje powstawania zaburzeń, a jedynie przyspiesza ich występowanie.
Chociaż coraz więcej mówi się o niebezpiecznych skutkach ubocznych THC, śmiertelne przedawkowanie tej substancji jest jednak praktycznie niemożliwe. Dzieje się tak, ponieważ mózg narażony na działanie THC wytwarza hormon zwany pregnenolonem, na poziomie 3000 razy większym, przez co hamuje on działanie THC. Poprzez wiązanie z receptorami kannabinoidowymi, THC prowadzi do uwolnienia pregnenolonu, co z kolei osłabia działanie THC. Jest to tzw. negatywne sprzężenie zwrotne, które zapobiega przedawkowaniu marihuany. To dlatego marihuana jest bezpieczniejszą alternatywą dla opioidowych środków przeciwbólowych, które są odpowiedzialne za epidemię przedawkowań w Stanach Zjednoczonych. Warto jednak wiedzieć nieco więcej o tak samo jak w przypadku zażywania olejów CBD.
Kanabinole, czyli substancje, które pobudzają receptory kanabinoidowe, i do których również zaliczane jest THC, uważa się za substancje o relatywnie małym potencjale uzależniającym. Wyrazem tego jest stosunkowo mała liczba osób uzależnionych w stosunku do liczby mających kontakt z marihuaną.
Tak naprawdę substancja ta nie uzależnia fizycznie, tak jak ciężkie narkotyki. Powoduje głównie uzależnienie psychiczne. Mamy wówczas do czynienia z pewnymi zjawiskami biologicznymi, takimi jak stymulacja układu nerwowego powodująca wzmożone wydzielanie endorfin, „naturalnego narkotyku”. Jednak w uzależnieniu psychicznym chodzi przede wszystkim o pewien wzorzec zachowania, które odsuwa na bok troski i dostarcza przyjemności. Wzorzec ten, jeżeli okazuje się atrakcyjny, stopniowo będzie zawężał możliwość korzystania z innych sposobów radzenia sobie w życiu. To samo dotyczy zażywania THC, który wzmacnia odbierane bodźce do tego stopnia, że bez tej substancji osobie zażywającej zaczyna najzwyczajniej czegoś brakować.
Jak w przypadku większości uzależnień, wszystko zależy od predyspozycji biologicznych i psychologicznych. Jednak powszechnie uważa się, że na nałóg najbardziej podatne są osoby osamotnione. Związek, rodzina, małżeństwo i posiadanie dziecka mogą zmniejszać aż dziesięciokrotnie zapotrzebowanie na zmianę świadomości.
Fakt, że większość użytkowników nigdy nie doświadcza uzależnienia, nie oznacza, że takowe w ogólne nie istnieje. Niektórzy użytkownicy marihuany przejawiać mogą wszystkie klasyczne zachowania osoby uzależnionej:
W THC jako substancji prozdrowotnej drzemie niezwykły potencjał. Mimo, że tetrahydrokannabinol jest szczególnie znany ze swojego odurzającego działania na ludzki organizm, coraz więcej badań potwierdza jego właściwości prozdrowotne, otwierając przed THC drzwi do rosnącej popularności. Dodatkowo istnieje bardzo mało konkretnych dowodów potwierdzających teorie związane ze skutkami długoterminowego przyjmowania THC, co w pewnym stopniu uspokoić może osoby, które przygodę z THC rozpoczęły już jakiś czas temu i należą do grona tetrahydrokannabinolowych wyjadaczy.
Twój koszyk jest obecnie pusty.
Rozpocznij zakupy
